HATIRALAR PARKI

Gün batımı değil ki bu saatler!
Rayn’da sular çekilmiş.
Artık oturulmaz bu banklarda.
Bir Amerikalı şarkı söylüyor,
Öpüşmeler seyrediyoruz çimenlerde…
Kaybolup gitmiş esrarı, mehtaplı gecemizin.
Belki avutur bizi diye dönüp geldik
İğde ağaçlarının baygın kokusuna,
Yahut bir iz buluruz diye ummuştuk
O geceden…
Havuz sularındaki yansımalarda,
Kumru ötüşlü siyah saçlı balığım özlem dolu...
Işığın esiniyle aşkı böyle tartışıyoruz...
Çöp sepetlerinde boşalan kutuları
Nasıl kurcalıyor, filozof saksağanlar
Kuyruklarını sallayarak…
Bizim havuzumuz bu kadar yeşil değildi
Ve kırları sevmiştik mazideki evlerimizde
Halbuki turuncu kahkaha çiçekleri vurdum duymaz;
Kendi rengine bulamış hatıralar parkını…
Nerede mabetlerin üstünde parlayan dolunay?
Ve sessiz akıp giden Rayn'ın,
Siyah yeşil gölgesinin altında büyülendiğimiz;
Garip bir sevda törenine şahit olan ulu çınar
Ve mum ışığında şarap içtiğimiz…
Nerede şimdi tepemizde güneş gibi yakan güneş,
Gönlümüze indirdiğimiz, hüzünlü hasret dolu gözyaşı…
Halbuki turuncu kahkaha çiçekleri vurdumduymaz,
Kendi rengine bulamış hatıralar parkını…

10.07.1994 / Pazar
Köln Rayn Parkı